Temelini Amerikan Şirketler Hukuku’ndan alan CEO (Chief Executive Officers) kavramı, küresel eğilimin etkisiyle günümüzde sıkça kullanılan bir unvan haline gelmiştir. Ancak Türk Mevzuatına bakıldığında CEO kavramı ile ilgili bir tanım veya düzenleme mevcut değildir. Bu nedenle Türk Mevzuatına yabancı olan CEO kavramının, Türk Hukuku açısından hukuki niteliğinin incelenmesi gerekecektir.

CEO en basit şekilde şirketin en üst düzeydeki yöneticisi olarak tanımlanabilir. Bu nedenle lider bir kişiliğe sahip olması gereken CEO’nun en önemli görevi, işletmenin yapısı, faaliyet alanı ve geleceğiyle ilgili öngördüğü stratejiye uygun olarak planlama, örgütleme, koordinasyon ve kontrolü sağlamaktır.

Sermaye şirketlerinde ve özellikle CEO unvanını kullanan yöneticilerin bulunduğu büyük ölçekli anonim şirketlerde, ortaklar genellikle yatırımcı, yani girişimci kişilerdir. Yatırımcı olarak hareket eden ortakların çoğu zaman işletme konusu ve yönetimi ile ilgili bilgisi olmamakta veya yönetime ayıracak zamanları bulunmamaktadır. Bu nedenle ortaklar genellikle şirketin yönetimine katılmazlar. Günümüzde kurumsal yönetim ilkelerinin de etkisiyle modern işletmecilik organizasyonunda şirketin tüm sevk ve yönetimi, teknik ve bilgi bakımından uzman olan ve CEO olarak anılan bir murahhas üye veya genel (murahhas) müdüre verilmektedir.